معرفی کابل SATA و تفاوت انواع آن و معرفی سر واژه های آن

SATAچیست؟
SATA یا Serial ATA یک استاندارد (IDE (Integrated Drive Electronics است که اساسا توسط کابل ها و کانکتورها به دستگاه های ذخیره سازی و از سوی دیگر به مادربرد متصل می شوند و امکان انتقال اطلاعات و دیتاها را فراهم می کنند. منظور ما در اینجا از دستگاه های ذخیره سازی، هارد دیسک ها،SSD ها و CD drives و DVD Drives ها است. این دستگاه های ذخیره سازی توسط کابل ساتا به مادربرد متصل می شوند و انتقال اطلاعات و ذخیره سازی را انجام می دهند.
اگر به یاد داشته باشید در گذشته از کابلهای (PATA (Parallel ATA استفاده میشد که تقریبا از سال 2000 کابل های SATA جایگزین این کابل ها شده اند.
نسخه های مختلف SATA



همانند تمام تکنولوژی ها، رابط کاربری SATA از چندین iterations برای تطابق با استانداردهای مدرن برخوردار است. SATA تا به امروز سه نسخه متفاوت را ارائه کرده است.
به غیر از برخی از تفاوت های جزئی، مانند NCQ که مخفف Native Command Queuing بوده و به همراه SATA 2.0 معرفی شد، تفاوت اصلی بین نسخه های SATA 2.0 و 3.0 سرعت انتقال داده ای است که می توانند ارائه دهند. SATA 1.0 که امروزه منسوخ شده و کامپیوترهای جدید از این نسخه و Interface را ندارند بنابراین هیچ موضوعی برای بحث در خصوص SATA 1.0 نیست و مختومه است. هز سهconnector و کابل های نسخه های مختلف SATA با هم سازگار هستند و تفاوت سرعت انتقال داده ها بین کابل ها، موضوعیست که می خواهیم در این مورد با شما صحبت کنیم.
SATA بطور پایه ای و کلی، درون کامپیوتر و روی مادربرد قرار دارد پس به این ترتیب شما فقط می توانید دستگاه های ذخیره سازی داخلی(مثل هارد دیسک، DVD Writer) را بدان متصل کنید. اگر مادربرد سیستم شما از( eSATA (external-SATAهم پشتیبانی کند شما می توانید از بیرون کیس هم دستگاه به سیستم متصل کنید. شکل ظاهری آن مانند یک رابط معمولی SATA است. همانند VGA (صفحه نمایش) و یا اتصالات USB
اما نکته اینجاست که این اتصال خیلی هم قدرتمند عمل نمی کند و دستگاه هایی که به این طریق به سیستم متصل می شوند نمی توانند از سرعت SATA3.0 بهره مند شوند. تکنولوژی SATA در طول سالیان گذشته تا به امروز دستخوش تغییرات زیادی شد که منجر به ارائه ورژنهای مختلف گردید و آن چیزی که امروزه ما شاهد آن هستیم بلوغ کامل SATA تا به امروز است که فقط تعداد محدودی دستگاه را با سیستم ارتباط می دهد که این به نوبه خود در سرعت انتقال اطلاعات این تکنولوژی خیلی موثر است بر عکس پورت USB که از میلیون ها دستگاه ها پشتیبانی می کند.
همه این استانداردها و سرعت ها و اتصالات ممکن است کمی کاربران را گیج کند اما جای نگرانی نیست تمام کابل های داخلی SATA نه تنها با هم سازگار هستند، بلکه همگی در همه نسخه ها یکسان هستند. به عنوان مثال، شما می توانید از آنچه که به عنوان کابل SATA 1.0 با یک دستگاه و مادربرد SATA 3.0 علامت گذاری شده است استفاده کنید و سرعت انتقال را از دست ندهید، که این معنی را می دهد که کابل SATA III اساسا یک اصطلاح بازاریابی است که سر و صدا کرده است. اما در مورد Connector ها قضیه متفاوت است، سرعت در نسخه های مختلف اینترفیس های SATA با هم فرق دارند. به عنوان مثال، یک هارد دیسک SATA 3.0 متصل به پورت SATA 2.0 فقط به اندازه سرعتی که SATA 2.0 مادربرد پشتیبانی می کند(که درجدول بالا مشاهده می کنید) نقل و انتقال اطلاعات خواهد داشت. بنابراین شما از هر کابلی برای اتصال دستگاه های دارای اینترفیس SATA می توانیداستفاده کنید. فقط باید مطمئن شوید که ورژن ساتای دستگاهی که می خواهید به مادربرد متصل کنید یکی باشد، مانند همین مثالی که زدیم اگر مثلا هارد دیسک SATA 3.0 باشد و اینترفیس مادربرد SATA2.0 باشد سرعت نهایی معادل سرعت اینترفیس SATA2.0 مادربرد خواهد بود.
جمع بندی نهایی:
رابط SATA I ، که به طور رسمی به عنوان SATA 1.5Gb / s شناخته می شود، نسل اول رابط SATA است که با سرعت 1.5 گیگابیت بر ثانیه کار می کند. ظرفیت پهنای باند(bandwidth throughput)، که توسط رابط پشتیبانی می شود، تا 150 مگابیت بر ثانیه است.
رابط SATA II که به طور رسمی به عنوان SATA 3Gb / s شناخته می شود، نسل دوم SATA است که با سرعت 3.0 Gb/s پشتیبانی کرده و ظرفیت پهنای باند در این اینترفیس تا 300 مگابایت در ثانیه پشتیبانی می شود.
رابط SATA III که به طور رسمی به عنوان SATA 6Gb / s شناخته می شود، نسل سوم رابط SATA است که با سرعت 6.0 Gb/s پشتیبانی کرده و ظرفیت پهنای باند در این اینترفیس تا 3 Gb/s در ثانیه پشتیبانی می شود.

 

رابط پیشرفتهٔ متوالی (Serial Advanced Technology Attachment) یا ساتا (SATA) یک گذرگاه یا مسیر عمومی برای ارتباط ابزارهای ذخیره‌سازی داده‌ها (مانند دیسک سخت و درایو نوری) به گذرگاه میزبان است.

تصویری از کابل ساتا :

معرفی برنامه Cpu-z

 Cpu-zنرم افزاری بسیار کاربردی جهت مشاهده اطلاعات کامل در مورد CPU سیستم شما میباشد. در واقع تخصص نرم‌افزار CPU-Z آن است که یک کالبدشکافی کامل از CPU شما به عمل آورد و گزارشات آن را در کنار جزییات مربوط به کاشه‌ها (حافظه‌ی سرپوشیده)، و برد اصلی یا مادربرد کامپیوترتان به سمع و نظرتان برساند. شما می توانید با استفاده از نرم افزار CPU-Z پی به قطعات استفاده شده در سیستم شما ببرید. اطلاعاتی بسیار مهم در مورد Cpu مانند نام پردازنده نام تجاری تکنولوژی بکار رفته در Cpu شما سرعت و مقدار کش بکار رفته در Cpu و ... را به شما میدهد. در سربرگ Cache در این بخش اطلاعات کش سطح یک و کش سطح دو که اگه شما Cpu دو هسته ای داشته باشد میتوانید کش های استفاده شده در آن را ببینید.

برای مثال من از اطلاعات سخت افزاری PC خودم پرینت اسکرین گرفتم تا براتون به نمایش بزارم :

1-اطلاعات مربوط بcpu

 

2-اطلاعات مربوط به Main board

 

3-اطلاعات مربوط به RAM

 

و در نهایت اطلاعات مربوط به کارت گرافیک را به خدمتتون میرسونم :

منظور از Back end چیست ؟ برنامه نویس Back end کیست ؟ متخصص Back end باید به چه چیزهایی مسلّط باشد ؟

تعریف بک اند

توسعه بک اند یا همان توسعه سمت سرور (Server side)، در حقیقت کدهایی است که به منظور کنترل منطق و مغز متفکر سایت، توسط برنامه نویسان بک اند در هسته آن نوشته می شود و کاربر هیچ دسترسی به آنها ندارد. در حقیقت بخش back end نیمه پنهان یک وبسایت می باشد که با کمک برقراری ارتباط میان سرور و سمت کاربر یا همان فرانت اند به تمامی اِلمان های رابط کاربری یک سایت جان می بخشد. برای فهم بهتر این موضوع به چگونگی عملکرد صفحات وب می پردازیم و دو مفهوم سمت کاربر و سمت سرور را بیشتر توضیح می دهیم.

منظور از سمت کاربر (Client Side) بخشی است که در برنامه نویسی فرانت اند می باشد و در آن برنامه نویس با استفاده از کدهای نوشته شده با HTML، CSS و یا Java Script و یا فریم ورک ها و زبان های دیگر، ساختمان یک صفحه وب را طراحی می کند. البته بدون وجود یک برنامه نویس بک اند تمامی کدهای نوشته شده در فرانت اند به هیچ دردی نمی خورند. در حقیقت شاکله و هسته ایجاد صفحات وب برنامه نویسان بک اند هستند که با استفاده از زبان های پیچیده تری مثل PHP و ASP.NET، node.js یا… کدهایی را بر روی سرور ها اعمال می کنند.

به عنوان مثال فرض کنید در حال خواندن متنی بر روی یک وبسایت می باشید، تمامی رنگ ها، فونت ها و طرح ها کار برنامه نویس فرانت اند (Front End) می باشد در حالی که کل این محتوا از یک سرور و پایگاه داده خاصی رِندر (Render) می شود که توسط برنامه نویس بک اند اداره می شود. به عنوان مثال دیگر یک دکمه خرید را فرض کنید که بسیار زیبا طراحی شده است. ظاهر و رنگ این دکمه توسط برنامه نویس فرانت اند و عملکرد دکمه که شما را به صفحه پرداخت منتقل می کند توسط برنامه نویس بک اند نوشته شده است.

نکته جالب توجه این است که اگر برنامه نویسی هم به برنامه نویسی در بک اند و هم در فرانت اند تسلط داشته باشد، برنامه نویس Fullstack گفته می شود که این افراد معمولا از تجربه بسیار بالاتری برخوردار هستند و آشنایی بسیار خوبی با توسعه سمت کاربر و سمت سرور دارند.

 

پیش نیازهای برنامه نویس بک اند

• زبان توسعه وب (Web Programming Language) :

یک برنامه نویس بک اند باید با حداقل یک زبان برنامه نویسی وب مانند جاوا اسکریپت، پایتون، Ruby، .NET، PHP یا… به طور کامل آشنا باشد.

• پایگاه داده (Data Base) و کَش (Cache) :

دانش سیستم مدیریتی پایگاه داده (DBMS) یکی از موارد ضروری برای یک توسعه دهنده بک اند می باشد. برخی از این سیستم های مدیریتی مانند mySQL، mongoDB، Oracle و Redis در دسترس برنامه نویس می باشند.

• سرور :

کار بر روی سرورهای مختلف مانند Apache، Nginx و Microsoft lls برای برنامه نویس بک اند امری مهم به شمار می رود که در این میان Linux  می تواند شرایط بهتری نسبت به سایر رقبا مثل ویندوز یا مک برای برنامه نویسی بک اند محیا کند. (بنابراین شروع کار با لینوکس و تسلط به آن را هم باید در برنامه های خود قرار دهید.)

• API ها (REST&SAOP):

آشنایی کامل با رابط کاربردی برنامه نویسی یا همان API برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس بک اند امری ضروری می باشد بدین گونه که آگاهی در زمینه استفاده از وب سرویس های Saop و Rest برای آنها کافیست.

 

پیش نیاز های دیگر برای برنامه نویس Back End

• تجربه کار با فریم ورک هایی از قبیل Django و Larval
• توانایی در نوشتن تست واحد (Unit test)
• آگاهی از نحوه عملکرد الگوریتم ها، ریاضیات گسسته و ساختار داده
• داشتن دغدغه و دانش امنیتی برای هر لایه از سرور
• آگاهی از تقاوت های پلتفرم های مختلف مانند موبایل و کامپیوتر
• آشنایی با حداقل زبان های برنامه نویسی فرانت اند مانند HTML یا CSS
• توانایی مدیریت بخش های محیط سرور
• توانایی حل مسئله
• جستجو و پرسش مداوم در منابع انگلیسی

منظور از front end چیست ؟ کسی که متخصص front end است به چه چیز هایی باید مسلط باشد ؟

الف)منظور از Front End چیست؟

زمانی که در مورد فرانت اند "Frontend" وب صحبت می کنیم، منظور آن بخشی است که قابل دیدن است و با آن تعامل می کنیم. فرانت اند "Frontend" معمولا از دو بخش تشکیل می شود: طراحی سایت و توسعه فرانت اند وب.

در گذشته اگر کسی از توسعه صحبت می کرد، عموما مربوط به بک اند "Backend" بود، اما در چند سال گذشته این موضوع بسیار تغییر کرده است و نیاز داریم میان کسی که سایت را در نرم افزاری مانند فوتوشاپ طراحی می کند و کسی که آنها را تبدیل به کد های HTML و CSS می کند، تفاوت بگذاریم. این موضوع زمانی که طراحان به سوی استفاده از جاوا اسکریپ و JQuery روی آوردند بسیار جدی تر شد.

به همین خاطر، اگر اکنون می گوییم "طراح سایت"، منظور هم افرادی است که با فوتوشاپ و نرم افزارهای گرافیکی مشابه کار می کنند و هم افرادی که آن طرح ها را به کد های HTML، CSS، جاوا اسکریپت و JQuery بدل می کنند.

تمام چیزی که شما در یک وب سایت می بینید، مجموعه ای است از HTML، CSS و جاوا اسکریپت که تماما با مرورگر وب شما کنترل می شوند. مانند صفحات، منو ها، دکمه ها، فونتها، فرم های تماس و . .

ب)متخصص Front End به چه چیز هایی باید مسلط باشد؟

برای تبدیل شدن به یک طراح وب فرانت اند، شما به مهارت های بسیاری نیاز دارید که همه‌ی آن‌ها برایتان کاربردی خواهد بود. در زیر بصورت خلاصه این مهارت‌ها را عنوان میکنیم و در آینده در یک مقاله و آموزش تخصصی، درباره‌ی تمام مهارت‌هایی که برای تبدیل شدن به یک طراح وب فرانت اند نیاز داریم صحبت میکینم.

لیست مهارت‌هایی که یک Front End Developer باشد داشته باشد:

• HTML
• CSS
• Javascript
• کتابخانه‌ها و فریمورک های جاوا اسکریپت (مثل جی کوئری)
• کتابخانه‌های CSS مثل بوت استرپ (Bootstrap)
• پردازنده‌های CSS مثل Sass یا Less
• طراحی وب واکنش گرا (Responsive Web Design)
• نرم افزارهای گرافیکی (فتوشاپ و شاید کمیIllustrator)
• تست و آزمون خطا
• و مهارت‌جانی دیگری
• 

تفاوت بین هاب و سوییچ در چیست ؟

سویچ (switch) چیست؟

سویچ‎ها بخش مهمی‎ از شبکه‎های محلی اترنت مدرن هستند. در حالی که شبکه‎های محلی کوچک (دفاتر کوچک یا خانگی) از یک سویچ استفاده می‎کنند. شبکه‎های محلی بزرگ از چند سویچ مدیریت شده تشکیل می‎شوند. سویچ‎های مدیریت شده برای دستکاری و تغییر نحوه کارکرد یک سویچ راهکارهایی از قبیل رابط‎های خط فرمان را فراهم می‎کنند. سویچ‎هایی که در لایه دیتا لینک کار می‎کنند به دستگاه‎هایی که به پورت‎های آن متصل شده‎اند اجازه می‎دهد تا با ایجاد دامنه‎های برخورد جداگانه برای هر پورت بدون هیچ‎گونه تداخلی ارتباط برقرار کنند. برای مثال، چهار کامپیوتر را در نظر بگیرید (C1, C2, C3 و C4) که با استفاده از یک سویچ 4 پورت به شبکه متصل شده‎اند. C1 و C2 می‎توانند با یک دیگر ارتباط برقرار کنند، در حالی که C3 و C4 نیز بدون هیچ‎گونه تداخلی در ارتباط با یک دیگر هستند. همچنین سویچ‎ها می‎توانند به طور همزمان در چند لایه (مثل data link, network یا transport) کار کنند. به این نوع از سویچ‎ها، سویچ‎های چند لایه یا multilayer switch گفته می‎شود.

هاب (hub) چیست؟

هاب نیز دستگاهی است که از آن برای اتصال سایر دستگاه‎های موجود در شبکه به یک دیگر استفاده می‎شود. این یک دستگاه ساده است که بدون هیچ‎گونه مدیریتی ترافیک ورودی را منتشر می‎کند. این دستگاه هیچ اطلاعاتی را از ترافیکی که از طریق آن جریان دارد جمع آوری نمی‎کند، به همین دلیل چیزی در مورد منبع یا مقصد این ترافیک نمی‎داند. در یک هاب، ترافیک وارد شده به یک پورت از تمام پورت‎های دیگر خارج می‎شود. از آنجا که هاب‎ها این ترافیک را به تمام دستگاه‎های متصل شده به پورت‎هایش بازمی‎گرداند، ممکن است ترافیک غیرضروری به دستگاه‎های موجود در شبکه ارسال شود. دستگاه‎ها خودشان باید به وسیله بررسی اطلاعات آدرس موجود در هر بسته تشخیص دهند که آیا یک بسته برای آنها ارسال شده است یا خیر. این فرآیند تکراری می‎تواند در یک شبکه بزرگ با حجم زیادی از جریان ترافیک مشکل ساز شود. از هاب می‎توان در شبکه‎های کوچک که این فرآیند تکرار قابل کنترل است استفاده کرد.

چه تفاوتی بین سویچ و هاب وجود دارد؟

با وجودی که از هر دو دستگاه سویچ و هاب می‎توان برای اتصال قطعات شبکه به یک دیگر استفاده کرد، اما تفاوت‎های عمده‎ای بین این دو وجود دارد. یک هاب دستگاه ساده‎ای است که تمام ترافیک ورودی به خود را به تمام پورت‎هایش ارسال می‎کند. این می‎تواند باعث جریان مقدار زیادی ترافیک غیرضروری به شبکه و در نتیجه باعث تصادم شود. از طرف دیگر سویچ‎ها اطلاعاتی در مورد دستگاه‎های متصل به خود جمع آوری کرده و ترافیک ورودی را تنها از طریق پورت(های) مرتبط هدایت می‎کند. این قابلیت همچنین این امکان را نیز فراهم می‎کند تا تبادلات انجام گرفته از طریق این سویچ را مدیریت کرد. در نتیجه، هاب‎ها برای شبکه‎های کوچک مناسب هستند و سویچ‎ها برای شبکه‎های بزرگ با حجم زیادی از ترافیک تبادل شده کاربرد دارند.

ماوس های نوری و نحوه کار آنها

به نظر میرسد که ماوس های توپی قدیمی در معرض انقراضند. وسیله جدیدی که امروزه به آنها ترجیح داده میشود ماوس نوری (یا موس لیزری) است.

 

این دستگاه که توسط Agilent Technologies ساخته و در اواخر 1999 به دنیا معرفی شد، مجهز به دوربین کوچکی است که 1500 عکس در هر ثانیه می گیرد. این نوع ماوس تقریبا بر روی هر سطحی کار میکند و یک دیود کوچک ساطع کننده نور (LED) دارد که  نور را از آن سطح  به  یک سنسور CMOS یا Complimentary Metal-Oxide Semiconductor منعکس می کند.

سنسور DMOS هر تصویر را به داخل یک پروسسور سیگنال دیجیتال (DSP) میفرستد تا تحلیل شود. DSP که تا حدود 18 MIPS (یا 18 میلیون دستور در ثانیه) را انجام میدهد، میتواند الگوهای موجود در تصاویر را تشخیص داده و بفهمد این الگوها چه تفاوتی با تصویر قبلی دارد. DSP با توجه به تغییراتی که در الگوهای موجود در مجموعه ای از تصاویر شناسایی کرده است، مقدار حرکت را محاسبه کرده و مختصات را به کامپیوتر ارسال میکند. سپس کامپیوتر با توجه به مختصات دریافتی از ماوس، Cursor را بر روی صفحه نمایش حرکت میدهد. این عمل صدها بار در ثانیه رخ میدهد و باعث میشود که حرکت Cursor بسیار نرم و پیوسته به نظر برسد.

 

 

ماوس های نوری نسبت به ماوس های توپی چندین مزیت دارند:
• عدم وجود قطعات متحرک (مثل توپ در ماوسهای توپی) ، به معنی احتمال کمتر وقوع خرابی در ماوسهای نوری است.
• هیچ راه نفوذی برای ورود گرد و خاک به داخل ماوس وجود ندارد. و لذا تداخلی در کار سنسورها رخ نمیدهد.
• بهبود عملکرد Tracking (ردیابی نور) در ماوسهای نوری منجر می شود عملکردی نرم تر و بهتر داشته باشند.
• نیازی به یک سطح زیرین خاص مثل Pad ماوس ندارند.

در این تصویر، سنسور در قسمت پایین ماوس قابل مشاهده است

 

البته نسل اول ماوس های نوری، به شکلی که الان تولید شده و در دسترس ما هستند نبودند.

فناوری اولیه ماوس نوری، یک اشعه نور را از سطح  Pad ماوسی که به شدت خاصیت منعکس کنندگی دارد به یک سنسور منعکس می کرد. این Pad ماوس، شبکه ای از خطوط سیاه داشت که هربار که ماوس حرکت داده می شد، اشعه نور توسط شبکه های Pad قطع می شد. هرموقع که نور قطع می شد سنسور سیگنالی به کامپیوتر می فرستاد و Cursor به مقدار متناظر در سطح صفحه نمایش جابه جا می شد. استفاده از این نوع ماوس نوری بسیار دشوار بود زیرا لازم بود که دقیقا در زاویه مناسب قرار می گرفت تا مطمئن می شدیم که اشعه نور و سنسور با یکدیگر همتراز شده اند. همچنین خرابی یا از دست رفتن Pad ماوس، باعث بی استفاده شدن ماوس می شد و تا زمانیکه یک Pad جایگزین خریداری می شد، ماوس عملا بی استفاده می ماند.

 

اما در ماوس های نوری امروزی، این مشکلات برطرف شده است. استفاده از ماوسهای نوری امروزی بسیار ساده تر بوده و قابلیت اطمینان بالاتری نیز دارند. ضمن اینکه نیازی به Pad مخصوص ندارند و روی هر سطحی میتوان از آنها استفاده نمود.

 

معرفی 15 میانبر مهم صفحه کلید در ویندوز

کلیدهای میانبر در ویندوز

 

در صورتی که یکی از کابران ویندوز باشید ، حتما کم و بیش با کلید های میانبر آشنایی دارید. میانبر ها باعث افزایش سرعت و عملکرد شما در اجرای فرامین ویندوز می شوند به طور مثال شما می توانید با استفاده از میانبر Alt + F4 یک برنامه و یا یک پنجره ی در حال اجرا در ویندوز را در کسری از ثانیه ببندید.

 

در این مطلب تصمیم داریم ۱۵ کلید میانبر مفید ویندوز را به شما معرفی کنیم. برخی از این میانبر ها را به خوبی میشناسید و از آنها به طور منظم استفاده می کنید اما برخی از آنها نیز ممکن است برای شما جدید باشد که آنها را میتوانید در این مطلب بیاموزید.

 

۱ . حرکت در میان کلمات
فرض کنید در حال تایپ یک متن می باشید ، در صورتی که قصد دارید بین کلمات تایپ شده حرکت کنید از کلید ترکیبی Ctrl و کلید های جهتی استفاده کنید.

 

 

۲ . انتخاب کلمه ها با هر حرکت
شما با استفاده از کلید های ترکیبی زیر می توانید کلمات اطراف نشانگر را انتخاب (highlight) کنید.

 

 

۳ . حذف یک کلمه
در صورتی که قصد دارید یک کلمه را در یک متن حذف کنید ، میتوانید از میانبر Ctrl + Backspace استفاده نمایید.

 

 

۴ . انتخاب تمام کلمه ها در یک سطر
برای انتخاب تمام کلمه هایی که در یک سطر وجود دارند، می توانید از میانبر Shift + Home یا Shift + End استفاده کنید.

 

 

۵ . کوچک کردن (Minimize) تمامی پنجره های در حال اجرا در ویندوز

 

 

۶ . حرکت در بین پنجره های در حال اجرا در مرورگر
با استفاده از کلید ترکیبی Ctrl + Tab می توانید به سادگی ، بین پنجره های در حال اجرا در مرورگر ، جابه جا شوید.

 

 

۷ . قفل کردن ویندوز
با این میانبر می توانید کامپیوتر خود را قفل کرده و به صفحه ورود ویندوز هدایت شوید.

 

 

۸ . راه اندازی Task Manager
با استفاده از کلید های ترکیبی زیر ، Task Manager ویندوز شما راه اندازی خواهد شد.

 

 

۹ . عکسبرداری از کل صفحه
برای گرفتن عکس از کل صفحه نمایش و پنجره های آن میتوانید از میانبر Win + Prt Scr استفاده کنید.

 

 

۱۰ . تغییر نام یک فایل یا پوشه
برای تغییر نام یک فایل یا پوشه ، ابتدا فایل مورد نظر را انتخاب کرده و سپس کلید F2 را فشار دهید.

 

 

۱۱ . زوم کردن
با استفاده از کلید Ctrl و اسکرول ماوس قادرید تا در بسیاری از برنامه ها مانند مرورگرها ، واژه پرداز ، فتوشاپ و … زوم کنید.

 

 

۱۲ . بازگشت به حالت زوم نرمال
در صورتی که از میانبر قبلی (شماره ۱۱) استفاده کرده باشید و حالا قصد دارید زوم صفحه مورد نظر را به حالت نرمال و عادی برگشت دهید ، کافیست از میانبر Ctrl + 0 استفاده کنید.

 

 

۱۳ . بازکردن یک تب جدید در مرورگر

 

 

۱۴ . بازکردن دوباره تب های بسته شده در مرورگر
در صورتی که یک تب را در مرورگر خود به اشتباه بسته اید می توانید از میانبر Ctrl + Shift + T برای بازگشت ان استفاده کنید.

 

 

۱۵ . تمرکز مکان نما بر روی URL / قسمت جستجو در مرورگر
با استفاده از کلید های ترکیبی CTRL + L  می توانید به سرعت آدرس موجود در بالای مرورگر خود را انتخاب کرده و روی ان عمل ویرایش و … انجام دهید

 

 

Save&Save As چه تفاوتی دارند ؟

به هنگام کار با نرم افزارهایی مانند نرم افزارهای خانواده office و adobe بعد از اتمام کار برای ذخیره تغییرات صورت گرفته از این از دکمه های save و save as استفاده میکنیم.

 

 

در ابتدای کار اگر فایلی را که وجود خارجی ندارد بخواهیم ایجاد کنیم پس از اتمام کار فرقی نمیکند که کدامیک از این دکمه ها را بزنیم بلافاصله بعد از این کار یک پنجره باز میشود و از ما میخواهد که نام فایل و محل ذخیره را مشخص کنیم (البته در برخی موارد قادر به تغییر پسوند فایل نیز هستیم).

اما اگر یک فایلی را که از قبل موجود بوده open کرده و روی آن کار میکنیم یا اینکه فایلی را ایجاد کرده و save کرده ایم و دوباره داریم روی آن کار میکنیم پس از اتمام کار برای ذخیره کردن دو راه پیش رویمان است:

1) اعمال تغییرات و ذخیره روی خود فایل و در همان محل ذخیره شده قبلی

برای این منظور فقط کافی است دکمه save را فشار دهیم. به همین سادگی و به همین خوشمزگی تغییرات روی فایل حاضر ذخیره میشود.

برای مثال فایلی با عنوان aval.doc داریم و تغییراتی را روی آن اعمال کرده ایم، در اینصورت اگر دکمه save را فشار دهیم فایل aval.doc با آخرین تغییرات آپدیت میشود.

2) اعمال تغییرات و ذخیره در یک فایل و احتمالا در مکانی دیگر

در صورتی که میخواهیم فایل اولیه را نگه داریم و تغییرات را در قالب فایل دیگری ذخیره نمائیم از دکمه save as استفاده میکنیم در اینصورت با فشردن این دکمه پنجره ای باز میشود و از ما میخواهد که نامی برای فایل انتخاب کرده و محل ذخیره را مشخص نمائیم (همانطور که در بالا نیز ذکر شد در برخی موارد قادر به تعیین پسوند فایل نیز خواهیم بود) و با فشردن دکمه Enter از صفحه کلید عمل ذخیره سازی را تکمیل نمائیم.

برای مثال فایلی با عنوان aval.doc در اختیار داریم، تغییراتی را در فایل اعمال میکنیم و میخواهیم اصل فایل aval.doc را نیز داشته باشیم بنابراین از دکمه save as استفاده میکنیم و در پنجره باز شده نامی دیگر برای فایل جدید خود انتخاب میکنیم مانند dovom.doc و پس از مشخص نمودن محل ذخیره با زدن دکمه Enter فایل جدید ذخیره میشود.

چرا به کارت شبکه نیاز داریم؟ فایده ی آن چیست؟

کارت شبکه چیست؟

کارت شبکه همانطور که بیان شد برای اتصال یک دستگاه کامپیوتری به دنیای اینترنت و یا هرگونه شبکه محلی طراحی شده است. این کارت ها میتوانند روی هر دستگاه هوشمندی باشند، یعنی امروزه این فقط کامپیوترها و لپ تاپ ها نیستند که کارت شبکه دارند بلکه حتی یخچالها و لباس شوئی ها هم کارت شبکه دارند و میتوانند به اینترنت متصل شوند. و همچنین لزومی نداره که حتما یک کیت یا بورد فیزیکی باشد بلکه میتواند به صورت آنبورد یعنی یک قسمتی از مادربورد که شامل چند چیت و مقاومت و خازن است به عنوان کنترلر شبکه آن سیستم در نظر گرفته شود.

کارت شبکه (Network Interface Card) به اختصار NIC نامیده میشود. اگر کارت شبکه سیمی باشد، میشود رابط بین کابل شبکه که سیگنال الکتریکی هست و خود کامپیوتر و اگر وایرلس باشد میشود رابط بین امواج الکترومغناطیسی و کامپیوتر (اکثراً در لپ تاپ ها اینگونه است البته در برخی pc ها هم به صورت اکسترنال این نوع کارت شبکه ها را اضافه میکنند به سیستم) که در اینصوتر بهش میگویند WNIC که اختصار این کلمات است: Wireless Network Interface Card

 

بخواهیم بیشتر در مورد عملکرد کارت های شبکه توضیح دهیم باید بگوییم که وظیفه کارت شبکه این است که سیگنال الکتریکی که از کابل شبکه میرسد را دریافت و به دیتای قابل فهم برای کامپیوتر تبدیل کند (یا اگر شبکه وایرلس باشد، سیگنال الکترومغناطیسی را دریافت و به زبان قابل فهم لپ تاپ تبدیل کند) و البته برعکسش.

برای مثال ما فایلی را از کامپیوتر اول از طریق شبکه محلی به کامپیوتر دوم ارسال میکنیم که برای انجام این روند این اتفاقات می افتد:

* در کامپیوتر اول اطلاعات از 7 مرحله نرم افزاری و سخت افزاری عبور میکند تا تبدیل به سیگنال الکتریکی شود و از طریق کابل شبکه به کارت شبکه کامپیوتر دوم برسد و سپس در کامپیوتر دوم دوباره تمامی آن 7 مرحله را بالعکس سپری میکند تا آن سیگنال تبدیل به یک چیز قابل فهم برای کامپیوتر یا کاربر شود.

کارت شبکه در مرحله دوم قرار دارد یعنی در جایی که سیگنال الکتریکی به دیتا و برعکس دیتا به سیگنال الکتریکی تبدیل میشود.

انواع کارت های شبکه از لحاظ سرعت انتقال دیتا:

کارت شبکه بر اساس سرعت انتقال دیتا دسته بندی مشود. در حال حاضر اکثر کارتهای شبکه موجود در بازار 10 مگابیت در ثانیه و 100 مگا بیت در ثانیه را ساپورت میکنند. البته کارتهای شبکه 1000 مگا بیت در ثانیه و بالاتر هم موجود است که بهشان میگویند کارت شبکه گیگابیتی. روی کارتهای شبکه مینویسند 10/100/1000 یعنی از سرعت 10 مگابیت تا 1000 مگابیت را ساپورت میکند.

انواع کارت های شبکه از لحاظ عملکرد:

* کارتهای شبکه سیمی:

که کاملا توضیح داده شد و به صورت اینترنال نصب میشود که البته سابق براین نوع اکسترنالش هم موجود بود که سرعت کمتری داشت.

* کارتهای شبکه وایرلس:

همانطور که بالاتر عرض کردم برای لپ تاپ ها و گاها pc ها از این نوع کارت شبکه استفاده میکنیم که نیاز به سیم ندارند و از طریق امواج الکترومغناطیسی ارتباط میگیرند. شکل کارت شبکه وایرلس نیز به این صورت است:

* کارت شبکه usb:

این مدل از کارتهای شبکه هم میتوانند سیمی و هم میتوانند وایرلس باشند. در دو شکل زیر هر دو نوع این کارتها را به نمایش گذاشته میشود.

 

کارت شبکه usb سیمی

 

 

کارت شبکه usb وایرلس

 

مهمترین نکته در کارتهای شبکه usb ورژن usb هاست که اگر 2 باشند محدودیت سرعت می سازند.